Ścieżka terapeutyczna ADHD
Ścieżka terapeutyczna ADHD to zestaw ćwiczeń, materiałów i narzędzi wybranych z bloków terapeutycznych, odpowiednio ułożonych tematycznie, by wspierać terapię uczestników zajęć w danym obszarze.
Autorką odpowiednio zaplanowanej i ułożonej ścieżki jest Marta Badowska – nauczycielka i terapeutka z długoletnim stażem.
Jak korzystać ze ścieżki terapeutycznej ADHD
Podział ścieżki ADHD
Planowanie – kłopoty z planowaniem powiązane są silnie z deficytami hamowania. Nagle pojawiające się pomysły, przychodzące do głowy o różnych porach wpływają negatywnie na grafik codziennych obowiązków, nie mówiąc o zobowiązaniach bardziej długofalowych. Nauczenie się na (zapowiedziany!) sprawdzian, przygotowanie projektu, odebranie paczki z paczkomatu przed upływem terminu to za dużo dla osoby, która akurat w swoim obrazie ADHD ma trudność dotyczącą planowania. Konsekwencje im bliżej dorosłości, mogą być coraz dotkliwsze, dlatego również obejmują obszar ćwiczeń.
Motywacja – mając nawet „tylko” trzy objawy z powyżej wymienionych, dziecko z ADHD może już we wczesnej edukacji uznać, że nie ma sensu się starać. Pomimo ogromu pracy do włożenia, trzeba bezwzględnie pamiętać o wydobywaniu wewnętrznych zasobów dziecka, jego mocnych stron, predyspozycji, które będą filarami motywacji i pozwolą dziecku na odnalezienie się w systemach edukacji, społecznym i w sobie samym.
Relacje – mając kłopoty z planowaniem i hamowaniem, nietrudno dołożyć do tego problemy w relacjach. Niekiedy ciężko bywa utrzymać dobre stosunki nawet z najbliższymi osobami. Wszystkie złożone zasady społecznego funkcjonowania trzeba bardzo dobrze ugruntować, aby osoba z ADHD mogła się zawsze odwołać do tego wyuczonego kanonu i zachować właściwie, stosownie do sytuacji i z szacunkiem dla innych.
Ścieżka została skomponowana tak, aby wspierać ćwiczenie wymienionych kompetencji, ale w sposób odbiegający od nudy i rutyny. Komponując ćwiczenia, autorka bazowała w dużej mierze na swoim doświadczeniu w pracy z uczniami z ADHD (a także z dysleksją, te trudności często współwystępują).
Jak przy każdej terapii zaburzeń neurorozwojowych, należy dobrać odpowiednie narzędzia do pracy z uczestnikiem, stosownie do jego potrzeb. Zaproponowane ćwiczenia stanowią jeden z elementów terapii i zapewnią wsparcie i uporządkowanie pracy terapeuty. Użytkownicy mogą wykorzystać gotowy materiał w ramach ścieżki, lub dowolnie stosować zawarte tu ćwiczenia.
Ścieżka pomija jeden ważny element – nadruchliwość (Hyperactivity). Autorka rekomenduje, żeby odrębnie zaopiekować ten element, w zależności od potrzeb i możliwości danego dziecka.
